Tot nu toe..

Ondertussen alweer 1,5 week verder, dus ik ga jullie nu ein-de-lijk eens op de hoogte brengen!

Maandag 2 auguster erg lui geweest (mag ook, het is vakantie!)
Nadat ik eens even op mijn gemak de gemaakte foto's van afgelopen weken heb zitten bekijken (rond de 1050), kwam Piet ein-de-lijk onze auto brengen! Een koperroest groene volkswagen citigolf. We noemen hem Chico!
Vandaag was ook de dag dat ik mijn theorieles duiken zou krijgen. Maar aangezien we nog steeds in Afrika zijn, ging dat natuurlijk niet helemaal door. Helemaal niet dus!

Dinsdag weer zo'n ontzettend luie dag gehad. Vandaag de bieb geprobeerd van de uni, helaas lukte het ons niet er samen in te komen. Dan maar buiten in de zon wachten tot Anne klaar is.
Om 13.30 zou ik dan ein-de-lijk mijn theorie les duiken krijgen! Maar Hannes, onze Dikke Duikintructeur, zat vast in de file. Dus werd het 15.00, voor de zekerheid.
Uiteindelijk werd het 17.15, maar heb de theorie gehad!

Woensdag een iets minder luie dag. Vandaag mijn eerste duikles gehad. We moesten wat oefeningen doen onderwater, niet heel erg spannend allemaal. Deze duikles hadden we in Strand (in, niet op). Daar moesten we naartoe in de Chico, wat een grap.
Ik zal even uitleggen hoe het zit: Je laat de koppeling compleet omhoog komen en geeft dat onwijs veel gas. Dan, nadat hij 2x is afgeslagen, ga je met veel herrie vooruit. De Chico heeft 4 versnellingen. De 5e staat wel op de pook, maar deze doet het niet. Dus als je harder dan 80 rijdt, hoor je elkaar niet meer. Dat is niet heel erg, want we hebben ook geen radio om naar te luisteren. (En Eef, bij Chico vervalt de regel dat je eerst 7 auto's moet inhalen voordat je een afslag neemt)
Goed, na deze duiksessie vrij weinig gedaan. Morgen veldwerk doen voor Anne haar studie. Krijg er nog voor betaald ook!

Donderdag was een dag dat ik veel te vroeg uit mijn bed moest komen!
Nadat we nog een veldwerk-slaaf (net als ik) hadden opgepikt, op zoek naar het eerste wijnveld. Moet eerlijk zeggen dat ik na de eerste wijnboederij er helemaal klaar mee was. Maar goed, ik had het beloofd..
Tussen de middag terug naar Stellenbosch, nog een veldwerk-slaaf ophalen. Dus meteen ons groene racekevertje omgeruild voor een USauto.
Toen naar een van de grotere wijboederijen gereden. Het mooie is, dat deze dus ook een cheetah afdeling heeft (wijn & cheetah's?). Dus daar werd ik afgezet, en zou een uur later wel weer opgepikt worden. MOOI!

Voor een mooie bijdrage mocht je ook op de foto met deze uit de kluiten gewassen huiskat. Die kans liet ik mij natuurlijk niet voorbij gaan. De eerste vraag die aan mij gesteld werd: are you nerveus? Ik: Nope! Vond het maar een rare vraag. Na een korte uitleg > alleen rug aaien (saai), gehurkt (dus niet op je knieen) was ik dan ein-de-lijk aan de beurt. De cheetah had er alleen geen zin in. Dus deze moest eerst gevoederd worden. Ondertussen even bijkletsen met een Nederlandse vrijwilliger. Aardige dude, die zou wel even foto's maken voor mij en van mij.
De ene cheetah had dus niet zo'n zin, dus toen gingen we naar een ander hok (ook goed). Daar aangekomen werden eerst 2 andere meisjes op de foto gezet. Toen mocht ik dus ein-de-lijk. Na 3 foto's had de kat er geen zin meer in, en draaide zich om. Ein-de-lijk actie, dacht ik! Overal paniek, we moesten in grote haast het hok verlaten. Want stel je voor dat deze cheetah, opgevoed door mensen, en die aan een lijn zit, ineens het idee krijgt om iemand te doden..! ha-ha, tuurlijk.
Maar goed, door de grote paniek schoot de cheetah in de stress en was er nog meer paniek.
Dus toen moest de cheetah van hok verwisseld worden voor een andere cheetah. Daar mochten we toen ook nog even mee op de foto. Na een kort gesprek met een van de verzorgers, moesten cheetah en ik afscheid nemen.
Alsof dat niet erg genoeg was, verwijderde ik bij thuiskomst al mijn verse foto's. Nu waren het voornamelijk cheetah foto's, dus de sfeer werd er niet beter op. De volgende dag dus maar op zoek naar een computerwinkel.

Vrijdag dus een computerwinkel gevonden. Het goede nieuws was, dat ik al mijn foto' terug had (Yeah). Het slechte was, dat aan het eind van deze dag mijn USB crashte. Nu had ik al mijn foto's (van Afrika) op mn laptop gezet. Maar alle (ALLE) bestanden van alle scholen waar ik op had gezeten + foto's waren dus weg, en niets (NIETS) kon ik nog openen. Super erg balen en super erg chagrijnig.
In de tussentijd dat het goede en slechte nieuws zich verspreidde heb ik over de markt van Stellenbosch gelopen. Deze markt telt ongeveer (+-, ommenabij) 12 kramen. Ik heb er ongeveer (+-, ommenabij) 1,5 uur over gedaan om de markt weer af te komen. Ie-de-reen probeerde me iets te laten kopen.
Goed, oorbellen voor 55rand, maar heb er 25rand voor betaald. En toen, zag ik best mooie kettingen (in mijn blauwe kleur), hebben! Deze waren 60 rand, maar mevrouw zou er een speciale prijs van maken, 40 rand. Nou ik vond dat ik er 20 rand voor mocht betalen, maar daar schrok ze een beetje van. Nou, zei ik tegen deze dame, dan koop ik er 2 voor 30rand. Daarop zei ze (ze moest wel even nadenken) 40rand. Ik vond toen dat het 35rand moest zijn, en dat was het ook! Ha-ha, 1 ketting voor 60 rand, en 2 voor 35, wat een grap.
Ein-de-lijk was ik thuis! Nu zouden we naar Tafelberg gaan. Ondertussen was het half 4 en we wilden 3 uur vertrekken. Snel omkleden, route printen en gaan. Helaas, we kwamen om 17.10 aan, laatste lift ging om 17.00.

Vandaag zouden we onze eerste duikles in zee krijgen, maar DD Hannes smste een halve dag te laat dat zn telefoon was gestolen en hij had onze nummers niet (whatever). Dus deze ochtend maar in de auto gestapt richting Tafelberg (alweer). Onderweg besloten dat het te mistig was dus doorgereden naar Capepoint. Hier is ook kaap de goede hoop, en ze hebben hier ook bavianen met baby's. Verder was er niets te beleven, maar je moet er natuurlijk wel geweest zijn (Als je in ZA bent).
Na capepoint doorgereden naar Hermanus, een schattig vissersdorpje. Onderweg geluncht in de auto, dus ein-de-lijk hadden we een vakantie gevoel.
Aangekomen in Hermanus een dorm geboekt in de Soete Inval (backpackers). Hier delen we weer een kamer, hoewel er nu nog niemand is! Buiten zitten mensen te schreeuwen (of zingen..) Nadat we onze kamer hadden geboekt, zijn we langs de kust gaan rijden, op zoek naar walvissen. Ze waren er wel, maar erg ver weg.
Terug gereden naar het centrum en daar heerlijk gegeten in een restaurantje aan het water.
Terug gekomen in de Soete Inval toch de vraag gesteld waarom mensen zo luidruchtig (moeten) zijn? Tjiezs!

Zondag wakker geworden met het plan om te gaan ontbijten op het strand, maar na het horen van de regen toch nog een keer omgedraaid. Mocht ook wel, want van slapen is niet veel gekomen. Iets voor 12en kwamen er ineens 3 mannen binnen, die sliepen ook op deze kamer. En een van de dude's vond het ook nodig om snachts meerdere malen telefonisch contact te hebben met vrienden (of misschien was het zn moeder..). Daarna kwam er nog een jongen binnen, die gooide zijn schoenen zo hard op de grond, dacht ik recht op in mn bed zat. Super chill zo'n dorm!
Na een heerlijk ontbijtje zijn we doorgereden naar Betty'sbay. Daar wat binnedoorwegen gepakt. Chico doet alsof hij een Jeep is, super relaxed! Nog een beetje over rotsen geklauterd (zonder Chico) en met veel haast Chico weer in vanwege een regenbui. Betty'sbay is net zo leuk als Hermanus, zou er wel een huis willen hebben!
Onderweg naar Gordon'sbay ein-de-lijk een walvis gespot. Omdat we langs de zee reden was dat ook vrij makkelijk. Dus de eerste parkeerplaats op en flink in de remmen. Daar genoten van dit gigantische beest.
In gordon'sbay nog even gestopt bij de plaatselijke haven en toen via Strand terug naar Stellenbosch.
Daar aangekomen een grote (lees: alles wat we konden vinden) was gedaan en heerlijk een filmpje gekeken.

Maandag was dan ein-de-lijk de dag dat ik ging duiken! Heel erg balen was alleen dat het water 10 graden was, en dat dat dus echt niet normaal koud is. Maar goed, dat terzijde. Beetje langs een schipswrak gedoken, spelen met een haai, en zeesterren bekijken. Je kent het wel. Nu op een diepte van 9 meter gedoken. Onderwater nog wat oefeningen uitvoeren en na 40 min was het over met de pret, en de kou.
Nadat ik uit het water was, en ein-de-lijk mijn wetsuit uit had getrokken, was ik me toch een partij bevroren. Heeft zeker een uur geduurd voordat mn voeten weer warm waren. En dat was best lastig met rijden.

Vandaag (dindsdag 10 aug) laatste duikles gehad. Ik werd om 7.45 (!) in simonstown verwacht. Dat is een uur rijden, dus 6.45(!) van huis. Dat was dus 6.20(!) uit bed! Wel fijn dat om 6.40 DD Hannes smst dat het later ging worden, want hij was laat (zeker verslapen!) De reden dat het zo vroeg moest is omdat er tussen duiken en vliegen 24 uur moet zitten.
Goed, daar aangekomen en aangekleed dat heerlijk koude water weer in!
Naar mijn idee gingen we na 5 minuten weer naar boven (we waren op een diepte van 12 meter), maar volgens DD Hannes waren we al een 15 min beneden. Volgens de regels moesten we nu dan 10 min op het wateroppervlak blijven dobberen, maar na 3 min zijn we weer naar beneden gegaan. Ik bedoel, het was niet dat het lekker warm was en ik er van kon genieten. Dus toen de duiksessie afgerond en weer naar huis.
Vanavond laatste theorieles gehad en de theorietoets gemaakt. In overleg met Anne alle vragen goed beantwoord, dus ik denk wel dat ik nu mn duikbrevet heb. Alleen nog even wachten tot mn pas binnen is. Mooi!

Morgen om 9.10 met het vliegtuig naar Jo'burg. In dit gebied gaan we ons de komende 13 dagen vermaken. Zo gaan we naar het krugerpark (ein-de-lijk), pakken we het strand bij ST Lucia, doen we dagje Swaziland, gaan we nog ergens paardrijden, proberen we Lesotho binnen te komen en kijken we naar de Drakensbergen. We eindigen in Pretoria en vanuit daar gaan we terug naar Johannesburg om weer terug te vliegen naar Kaapstad.

Tegen de tijd dat ik terug ben zit mijn trip er alweer bijna op. Maar daar hoef ik nog even niet overna te denken!

Voor de mensen die de foto's nog niet hebben gevonden :
http://www.facebook.com/album.php?aid=231403&id=573787428&l=7f35f92aa4

Baie kussies!