Swakopmund - Cape town

Maandag met het idee opgestaan dat we om 6 gingen ontbijten en om half 7 vertrekken. Stom, helemaal vergeten dat we in Afrika zijn! De dag ervoor was er een bericht geplaatst, door onze Kenyaanse reisleidster Suzan (; heeft een mega spleet tussen haar voortanden, met op 1 een gouden dolfijntje. Daarbij slist ze ook nog eens, en is haar Engels lastig om te begrijpen. En haar stem klinkt als die van Janice van de tv-serie Friends), dat het ontbijt om 7 uur is en vertrek om 8 uur. Super fijn! Dus rond kwart over 6 toch maar eens kijken waar de reisleiding zich bevind. Die van bed gelicht met de vraag; waarom? Omdat niemand de desertwalk wilde doen. Hmm.. Anne en ik konden ons niet herinneren dat die vraag is gesteld aan ons. En na wat rondvragen waren er wel meer reisgenoten die door de woestijn wilde lopen. En zo hadden we klacht nr 1. En we zaten nog niet eens in de truck!

Eindelijk vertrokken we. Aangezien iedereen in de bus al zn eigen plekje had (de meeste van deze trip zijn begonnen in Kenya, de volledige trip duurt 7 weken), waren An en ik genoodzaakt achterin plaats te nemen. Op die plek vang je dus de meeste hobbels op die de truck tegen komt onderweg. En aangezien we door de woestijn reden, waren dat er dus aardig wat. Met het idee dat we aan het paardrijden waren, maakten we eindelijk onze eerste stop. Kusyp canyon (of iets in die richting). Prachtig uitzicht nadat we een berg op zijn gelopen.
De volgende stop was de Steenbokskeerkring. Hier zijn we heel even gestopt, maar ook snel weer ingestapt omdat er een bus vol Engelse bejaarden aan kwam zetten.

Doorgereden naar de camping in Sossusvlei. Nadat we hadden geluncht en de tenten hadden opgezet zijn we naar een park met gigantische duinen gereden. Hier ligt dune 45. Vanaf deze duin (ong 70 mtr hoog) hebben we de zonsondergang gekeken. Helaas was het wat bewolkt en was het niet zo goed te zien, maar dat bedierf de pret niet. Je moet je trouwens niet vergissen in het oplopen van zo’n duin, dat is dus echt een hels karwei! (Daar zijn de conditie trainingen van trainerd Marco niets bij)

Terug naar de camping waar het eten al klaar stond. Nog een tijdje zitten kletsen en toen toch maar eens het tentje opzoeken. Morgen om 6.30 ontbijten dus uurtje eerder opstaan omdat we de tent ook moeten afbreken. Geluk is wel dat de tijd in Namibië een uur terug gaat, dus omgerekend staan we rond 6.30 (ZA/NL tijd) op. Dan valt het allemaal wel mee.
Een fijn gegeven is dat het hier warmer is, of dat het warmer begint te worden!

Dinsdag door het Namib Rand Nature Reserve gereden richting Bethanien. Onderweg heel veel wilde dieren gezien, zoals springbokken, gemzen, jakhalzen en zebra’s!
Doorgereden naar de camping. Na het opzetten van onze tenten zijn we naar Fish River canyon gereden. Dat was zo ontzettend groot, met een prachtig uitzicht. Het is jammer dat het op foto’s niet hetzelfde over te brengen is.
Na het bezoek aan deze grote klif (alleen Grand canyon is groter) terug naar de camping en avond eten. Morgen rijden we door naar Zuid Afrika.

Woensdag doorgereden naar een camping aan Orange River. Vandaag voornamelijk in de bus gezeten, daarbij had de douane ook geen haast, dus daar ging ook aardig wat tijd overheen. Aangekomen op de camping snel geluncht, tent opgezet en toen gaan kanoën met een groepje van 7 + 1 begeleider. 7,5 km in Orange River, met hier en daar een stroomversnelling. Op die momenten dan ook een wedstrijd aangaan met onze begeleider AJ (en deze dan ook winnen). Die vond het ook nodig om ons nat te maken, dat was minder fijn, maar we hebben hem terug gepakt.
Ondertussen begon mn pols wat vreemde vormen aan te nemen (had er al wat weken last van) en is een doktersbezoek wel eens handig (volgens kanoheld AJ).

Bij het avond eten een preek van onze sago Kenyaan Suzan (die met die spleet) gekregen dat ik mijn handen moest wassen voordat ik eten ging pakken (kwam net onder de douche vandaan, maar goed..). Omdat als ik ziek zou worden, zou ik kunnen klagen dat het eten niet goed was en het daar door komt. Ik vertellen dat ik net gedoucht had, maar volgens O.S.K. Suzan zit er bacteriedodend spul in het water en ik had de camping hond nog geaaid (klopt!). Maar ik vond het onzin, want van 1 keer je handen niet wassen word je niet ziek (ik niet). En denkend aan de gemiddelde benzinepomp onderweg, waar gemiddeld 3 kwart van de bus, gemiddeld 2 broodjes haalt, en dat gemiddeld 3 kwart van die 3 kwart de handen niet wast, denk ik (door een korte berekening te maken) dat je daar gemiddeld meer kans maakt op ziektes (dan heb ik het niet eens over de broodjes en de bereiding daarvan).

Donderdag zijn we na een korte stop in Springbok doorgereden naar de Cederberg. De stop in Springbok even goed benut en op zoek gegaan naar en zalfje voor mn pols. Kwam goed uit, Anne had nog last van haar duim na de val van het paard in Swakopmund.
Aangekomen op de camping in Trawal(geen idee waar nou die Cederberg is) tentje opgezet en geluncht. Even heerlijk in het zonnetje gelegen en wat lachaanvallen met Anne gehad. Daarna werden verzocht naar de bar te gaan voor een winetasting. Er waren 2 witte wijnen, 2 rosé, 2 rode wijnen en een port. De witte wijn was wel aardig, maar zou ik niet kopen. De rosé daarna was zo zoet dat ik blij ben dat ik mn tanden nog heb. Rode wijn en Port hou ik helemaal niet van, dus ook dat was niet een groot succes. Dus hebben Anne en ik maar een Kakois (sjaal) gekocht, de vriendschapssjaal.

Na de wijnproeverij hebben we heerlijk gegeten, dit werd verzorgd door de camping. Een echte Afrikaanse pot, met rijst, kip, boontjes, aardappels, wortels, geen idee wat nog meer. En achteraf een appeltaart uit de pan met vanille custard. Daarna nog even in de bar gehangen en toen maar eens richting de tent. Oke, het was een beetje aan de vroege kant, maar we zagen gewoon niet echt de lol in van iedere avond jezelf volgieten met bier (deze avond was het wijn) en daar veel geld aan uitgeven. Ook omdat de mensen waarmee je dat dan moet doen niet heel gezellig zijn (omdat ze zoveel drinken).

Vrijdag met een kleine omweg, langs Tafelberg, aangekomen in onze backpackers lodge ‘Ashanti’. Dit zou door kunnen gaan voor 5 sterrenhotel aangezien er een zwembad, bar/restaurant, super luxe douches en wc’s aanwezig zijn. En de bedden zagen er ook nog eens aantrekkelijk uit.

Onze spullen neer gegooid en een taxi gepakt naar het vertrekpunt voor Robbeneiland. Een half uur met de ferry en we zijn aangekomen op Robbeneiland. Een aparte sfeer. Niet zozeer onprettig, maar wetend dat er veel heeft afgespeeld op het eiland. Na 3 kwartier met de bus over het eiland (met prachtig uitzicht op Tafelberg en Kaapstad) gereden te hebben, zijn we (= Anne, Megan, Karsten, Mike en ik) de gevangenis ingegaan. Daar kregen we nog meer te horen van een ex gevangene. Deze man had vast gezeten op Robbeneiland omdat hij een huis in de brand had gestoken. Erg indrukwekkend om in zo’n hok te zitten en zijn verhaal te horen. Hierna naar een binnenplaats gelopen en de route te vervolgen naar dé cel van Mandela. Dat was best een beetje bizar.
Op de terug weg met de ferry nog 2 walvissen gezien. Dat maakte deze trip compleet.

Aangekomen in Kaapstad met een kleine haast terug naar Ashanti. Daar douche en omkleden. Uit eten met ATC bij Marco’s Africa place (de Marco Polo schrijft hierover: het beste uit de kookpotten van Afrika). Heerlijke lam met rijst gegeten en afgesloten met vers fruit.
Hierna kwam er ophef over mensen die weg wilde, niet wilde betalen voor de live band (wat heel gewoon in ZA) en het betalen van de tips.

Buiten nog een discussie aan moeten gaan over wat nu precies ‘having some fun’ is. Zoveel mogelijk drinken op een avond, dronken Kaapstad in gaan en je de volgende dag niets meer herinneren en een kater hebben of redelijk op tijd gaan slapen en morgen heel veel zien van Kaapstad. De keuze was (voor mij) snel gemaakt. Dus een avondwandeling door Kaapstad terug naar Ashanti en daar heerlijk gaan slapen. Hier weer een echt backpackers gevoel hebben, omdat ik de kamer deel met 7 andere.

Zaterdag om 8 uur opgestaan een heerlijk ontbeten in het Ashanti restaurant. Scrumbled eggs met toast, croissant en een grot glas melk. Helaas was het erg mistig en konden we Tafelberg niet op. Het kon wel, maar dan zou je niets zien van het uitzicht van Kaapstad. Dus besloten dat we Kaapstad ingingen en daar kijk wat te doen. We zijn naar het district 6 museum gelopen. Tijdens de tour op Robbeneiland hadden we hier al wat over gehoord, dus zeker interessant om meer over te leren.

Daarna doorgelopen naar het centrum van Kaapstad en over de markt geslenterd.
In de hoop wat mooie souvenirs te vinden voor een mooie prijs, maar helaas. Veel mooie armbanden, maar niet zulke mooie prijzen. Hoewel je er erg makkelijk kan afdingen, had ik niet de behoefte dit te doen. De komende 4 weken zal ik vast nog wel wat moois zien.

Doorgelopen naar een plek waar we konden lunchen. Aangezien we iets aan de late kant waren, hebben we deze meegenomen. We hadden namelijk om 2 uur een busje gereserveerd die ons terug naar Stellenbosch, thuis, zou brengen. Dus terug naar Ashanti en daar op het busje gewacht.

Thuis aangekomen een heerlijk vers bed + verse kamer aangetroffen. Onze gastmoeder was blij dat we terug waren en vooral dat we veilig waren.
Toen maar meteen begonnen met was uitzoeken, tas leeghalen, vuile was wassen, douchen, schone was ophangen, nog meer wassen en alles ten droge ophangen.

Daarna een lekkere pasta gemaakt en s’avonds op bed film gekeken met een kop thee en chocola.
Vandaag een heerlijke luie zondag. De was moet nog gevouwen worden en we moeten nog boodschappen doen. Verder kijken wat ik deze week allemaal kan doen. Daarbij is het fijn om te weten dat het de goede kant op gaat met de temperatuur. Het is wat aan de frisse kant, maar ik denk dat ik mn winterjas in de kast kan laten.

Dikke kus!